به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

امام سجاد(ع)، کوهی استوار و منشاء ایمان و پرچم دار کلمه لا اله الا الله

تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۸۱۹۳۹

محمدرضا سلمانی عبیات پژوهشگر تاریخ اسلام در گفت‌وگو با خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، با بیان اینکه امام سجاد(ع) در ۵ شعبان سال ۳۸ هجری در مدینه منوره به دنیا آمد، گفت: در دامان امام حسین (ع) تعالیم اولیه اهلبیت علیهم السلام را آموخت و ۲ سال از خلافت امیرالمومنین علی (ع)، ۱۲ سال از امامت امام حسن (ع) و ۲۳ سال نیز در کنار پدر زندگی کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او با بیان اینکه امامت امام سجاد ۳۴ سال به طول انجامید افزود: ایشان دوران خلافت خلیفه اموی را نیز تجربه کرد.

سلمانی عبیات بیان داشت: امام سجاد (ع) خلافت یزید بن معاویه معاویة بن یزید مروان حکم عبدالملک مروان و ولید بن عبدالملک مروان را در دوران امامت خود سپری کرد.

حضرت زین العابدین (ع)، کوه استوار و منشاء ایمان

این پروهشگر تاریخ اسلام با اشاره به اینکه زندگی امام سجاد (ع) به راستی با مصیبت‌های متعددی همراه بود و ایشان در طول زندگی بر همه این مصیبت‌ها فائق آمدند، تصریح کرد: این امام بزرگوار به رغم همه مصیبت‌ها همواره همچون کوهی استوار و منشاء ایمان و پرچم دار کلمه لا اله الا الله در بین جامعه بودند.

او با اشاره به اینکه سال‌های نخستین زندگی امام سجاد (ع) در حالی آغاز شد که با شهادت جانسوز امیرالمومنین (ع) مصادف بود، اظهار داشت: سال‌های پر فراز و نشیب به امامت امام حسن (ع) در دوران نوجوانی ایشان واقع شد و این موضوع باعث گردید که ایشان از این دوران با خطا‌های مکرر بنی امیه مواجه شود.

محمدرضا سلمانی عبیات با اشاره به اینکه امام سجاد (ع) تنها ۲۳ سال داشت که با فاجعه‌های بزرگ روبرو شد، ادامه داد: شهادت امام حسین (ع)، برادران، عمو‌ها و عموزاده هایش را در حالی دید که در بستر بیماری سختی قرار داشت.

او با بیان اینکه برعهده گرفتن بار سنگین امامت و زعامت امت اسلامی در حالی بر دوش امام زین العابدین (ع) قرار گرفت که ایشان و تعدادی از زنان اهلبیت به اسارت برده شده بودند گفت: مادر ایشان بنا بر نقل شیخ مفید در کتاب الارشاد جلد ۲ صفحه ۱۳۷ و شیخ صدوق عیون الاخبار جلد ۲ صفحه ۱۲۸ شهربانو دختر یزدگرد پادشاه ایران است.

امام سجاد (ع) ۲۰ سال بر مظلومیت پدرش اشک ریخت

این کارشناس تاریخی با بیان اینکه شیخ صدوق در کتاب خصال و در روایتی به نقل از امام باقر (ع) آورده است که فاجعه کربلا امام سجاد را بسیار تحت تاثیر قرارداده بود و ایشان در رثای پدرش و یاران با وفایش بسیار می‌ترسید، افزود: در این روایت آمده است؛ على بن الحسین (زین العابدین) (ع) در شبانه روز، هزار رکعت نماز مى خواند... و بر پدرش حسین علیه السلام به مدّت ۲۰ سال گریست. هیچ گاه غذایى در برابرش گذاشته نشد، مگر این که گریست، تا جایى که یکى از غلامانش به ایشان گفت: اى پسر پیامبر خدا! آیا وقت آن نرسیده که اندوهت به پایان برسد؟ به وى فرمود: «واى بر تو! یعقوبِ پیامبر، ۱۲ پسر داشت که خدا یکى از آن‌ها را از او پنهان کرد؛ ولى چشمانش از کثرت گریه بر یوسف سفید گردید و موهایش از اندوه سفید شد و کمرش از غمْ خمید، در حالى که پسرش زنده بود. من، پدر و برادر و عمو و ۱۷ تن از خانواده ام را دیدم که در اطرافم کشته شدند. چگونه اندوهم پایان پذیرد؟»

وی با اشاره به رسالت بزرگ این امام بزرگوار در تبیین فاجعه کربلا و ماهیت خبیث دستگاه بنی امیه به بیان کرد: راهبرد امام (ع) در ۲ بخش قابل بررسی است، نخست آن که امام به عنوان یکی از شاهدان عینی فاجعه کربلا بسیاری از گفتگو‌ها و رخداد‌های مهم ما آن روز‌ها و شب‌ها را نقل کرده اند.

محمدرضا عبیات نقل صحیح و در عین حال دقیق حوادث عاشورا از سوی امام سجاد (ع) را موجب تعبیر واقعیت‌ها و نقش بر آب کردن ادعا‌ها تبلیغات سوء بنی امیه دانست و اذعان داشت: رسالت امام سجاد (ع) در ۲ شهر کوفه و شام بسیار مهم و حائز اهمیت است، زیرا که خطبه‌های امام نقش مهمی در بیداری مردم به خواب رفته و دشمنان دنیا زده شد.

بیماری امام (ع) در روز عاشورا جزئی از الطاف خفیه الهی

این پژوهشگر تاریخ اسلام با عنوان این که بنا بر نقل شیخ مفید. در کتاب الارشاد جلد ۲ صفحه ۱۱۴ امام سجاد در کربلا با بیماری شدیدی در معده درگیر بود اظهار کرد: این بیماری جزئی از الطاف خفیه الهی بوده است تا اینکه امام سجاد (ع) به عنوان ودیعه الهی موجب استمرار راه امامت کردند.

او با اشاره به خطبه امام سجاد (ع) در شهر کوفه و در میان مردم کوفی تصریح کرد: امام (ع) در این خطبه ضمن معرفی خود و جایگاهشان به بررسی نقش کوفیان و نقش آنان در فاجعه کربلا و ظلم آن‌ها در حق اهل بیت و به ویژه امام حسین (ع) می‌پردازد.

عبیات خطبه‌های به امام سجاد (ع) را در شام دقیق، زیبا و کوبنده توصیف کرد و گفت: امام در این خطبه با اشاره به جایگاه ویژه خود و اهل بیت پیامبر (ص) نسبت به امویان، دربخشی از آن و با استناد به بخشی از قسمت‌های اذان همانگونه که علامه مجلسی ذکر کرده است، هنگامى که مؤذّن گفت: «أشهد أنّ محمّدا رسول اللّه»، على بن الحسین علیه السلام از بالاى منبر به سوى یزید، رو کرد و فرمود: «اى یزید! این محمّد، جدّ من است یا تو؟ اگر ادّعا کنى که جدّ توست، دروغ گفته اى، و اگر بگویى جدّ من است، پس چرا خاندانش را کُشتى؟!»

این کارشناس تاریخ تشیع با توجه به ویژگی‌های حاکمیت سیاسی دوران امام سجاد (ع) بیان کرد: پس از شهادت امام حسین (ع) و حکومت اموی هیچگاه روی خوشی از دنیا ندید و آن یزیدی که رویای یک امپراتوری را که در ذهن می‌پروراند هر روز در باتلاق جهل خود بیشتر فرو می‌رود و دست به اقدامات وحشیانه دیگری همچون آتش زدن کعبه و واقعه فاجعه بار حره زد.

او اختلافات خونین بین زبیریان و مربیان از یک سو و تلاش مروانیان برای رسیدن به خلافت از سوی دیگر را به شرایط پیچیده سیاسی آن زمان توصیف کرد و افزود: همین ناآرامی‌های سیاسی امام سجاد (ع) دست به انقلابی فکری فرهنگی و عقیدتی در بیان مردم و به ویژه شیعیان زد پایه‌های فرد و درک علمی آنان از مفاهیم اسلامی و شیعی تبیین می‌گردد.

این نویسنده و پژوهشگر تاریخ تشیع با بیان اینکه می‌توان گفت نهضت علمی امام سجاد در بهترین زمانی رخ داد که تا پیش از آن شیعیان به دلیل دشمنی بیش از حد بنی‌امیه حتی مناسک اصلی را نیز به دست فراموشی سپرده بودند و از ابراز تشییع خود ترس جدی داشتند ادامه داد: تبیین مبانی فقهی تفسیر آیات و روایات اهل بیت به گونه‌ای توسط آن امام ادامه یافت که بنابر نظر شیخ باقر شریف قریشی در کتاب زندگی امام زین العابدین بیش از ۱۶۰ شاگرد از بزرگان امام همام تعلیم و تربیت یافتند.

صحیفه سجادیه، نگینی به یادگار مانده از امام سجاد (ع)

محمدرضا عبیات با اشاره به صحیفه سجادیه به عنوان برترین کتاب ادعیه که دارای مضامینی مختلف از جهت ابعاد سیاسی اجتماعی و اقتصادی است، افزود: امام سجاد یاور مظلومان و همراه فقیران و تهی دستان بود به گونه‌ای که ابن عساکر تاریخ دمشق و خیرالدین زرکلی در العلام آورده‌اند که تعدادی از مردم مدینه در رفاه زندگی می‌کردند، ولی نمی‌دانستند که این وسائل زندگی و خوراک شان از کجا تأمین می‌شود. وقتی علی بن حسین از دنیا رفت، کسی که شبانه می‌آمد و پشت درب آن‌ها غذا و وسائل زندگی می‌گذاشت و می‌رفت را نیافتند.

او در پایان افزود: مرحوم کفعمی در مصباح می‌نویسد، حضرت امام سجاد (ع) در محرم سال ۹۵ هجری با زهری که به دستور هشام بن عبدالملک بدو خوراندند مسموم شد، مشهور بین اصحاب این است که ولید بن عبدالملک به تحریک برادرش هشام بن عبدالملک (لعنت الله علیهم) امام را مسموم کرد. امام صادق (ع) فرمود: علی بن الحسین در ۵۷ سالگی در سال۹۵هجری وفات یافت و در قبرستان بقیع مدفون است و بعد از امام حسین ۳۵ سال زندگی کرد.

انتهای پیام/گ

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: مناسبت های مذهبی تاریخ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۸۱۹۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طلوع خورشید اسلام، روح نشاط و امید در کالبد زن دمید

ایسنا/قم مرجع تقلید شیعیان گفت: در روزگاری که در تمام فرهنگ‌های اقوام و ملل جهان «زن» به عنوان یک‌ «موجود پست» و «طفیلی» و انسان درجه دوّم‌ مطرح بود، خورشید اسلام طلوع ‌کرد و افق زندگی او را از کَران تا کَران روشن نمود و ندای عطوفت‌آمیز پیغمبر رحمت، حضرت محمّد مصطفی(صلی الله علیه و آله) روح نشاط و امید در کالبد او دمید و راه ‌ترقی و تکامل را به روی او از همه جهت باز کرد.

 آیت‌اللّه حسین نوری همدانی مرجع تقلید شیعیان به همایش هویت عصری زنان در آئینه قرآن و حدیث پیامی صادر کرد که متن آن به شرح زیر است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ عَلَی سَیِّدِنا وَ نَبِیِّنَا أَبِی ‌الْقَاسِمِ المصطفی مُحَمَّد وَ عَلَی أهلِ بَیتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ سیَّما بَقیَّهَ اللَّهِ فِی الأرَضینَ.

موضوع «جایگاه و موقعیّت بانوان» از دیرباز مورد گفتمان اندیشمندان و صاحب نظران بوده و نویسندگان و نظریه پردازان در این زمینه دیدگاه‌های گوناگونی‌ ارائه داده و هر یک از آنان برداشت و تحلیلی داشته و طبق جهان بینی خود آن را ابراز داشته‌اند. که این موضوع با مطالعه تاریخ اقوام و ملل روشنتر می‌شود.

در این میان مکتب حیات بخش اسلام‌ که کامل‌ترین ادیان است با توجه به نظر واقع بینانه به انسان و وظایف و تکالیف او، موقعیت بانوان را به نحو اصولی مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و با عنایت به ساختار خلقت زنان به تبیین حقوق آن‌ها پرداخته است که با نگرش دقیق و خالی از اغراض باید گفت؛ در هیچ‌مکتب و گرایشی اینگونه حریم و حقوق زنان مورد حمایت قرار نگرفته‌ و شأن و منزلت آنان مصونیت پیدا نکرده است.

مگر نه این است که پیش از ظهور اسلام با زنان در همه نقاط جهان به بدترین نوع ‌برخورد می‌شده و از کمترین حقوق اجتماعی محرومشان داشته بودند. که در آن فضای مسموم حضرت رسول اکرم‌(صلی الله علیه و آله) رفعت مقام و شأن والای ‌بانوان‌ را با کمال صراحت اعلام و قوانینی بر اساس فطرت انسان مقرّر داشت. و مگر نه این است که با استقبال از حضور زنان در عرصه‌های جهادی، آموزشی، پرورشی و اجتماعی سال‌های نخستین ظهور اسلام به عصر طلایی تبدیل شد و بر تارک ‌جبین تاریخ اسلام درخشید.

انسانی در میان دو دیوار بلندِ تحجر و تمدّن‌ِ کاذب. محبوسی در اعماق دو زندان‌: زندان جاهلیّت و زندان بردگی مُدِرن. اسیر دو کمند: کمند اوهام و خرافات و کمند تهمت و افتراءات. مقهور دو فرهنگ، فرهنگ جاهلی و فرهنگ کلمات فریبنده به نام آزادی ‌و به عنوان علم و تمدن و تساوی حقوق. بالاخره فریادگری بدون فریادرس! و مُجرمی بدون ارتکاب جرم، مظلومی به ‌ظلم مضاعف و محروم از حقوق زندگی صحیح!

در روزگاری که در تمام فرهنگ‌های اقوام و ملل جهان «زن» به عنوان یک‌ «موجود پست» و «طفیلی» و انسان درجه دوّم‌ مطرح بود و تلخی ‌و محرومیّت بر همه ابعاد و زندگی او چه سیاسی، فرهنگی و اقتصادی ‌سایه افکنده و مورد بدبینی‌ها و آماج تهمت‌ها بود و از هیچ روزنه‌ای بر افق زندگی ‌او روشنایی نمی‌تابید، و همه درها بر روی او بسته بود، خورشید اسلام طلوع ‌کرد و افق زندگی او را از کَران تا کَران روشن نمود و ندای عطوفت‌آمیز پیغمبر رحمت، حضرت محمّد مصطفی(صلی الله علیه و آله) روح نشاط و امید در کالبد او دمید و راه ‌ترقی و تکامل را به روی او از همه جهت باز کرد.

حضرتش موقعیّت مهم «زن» در اجتماع بشری و جایگاه بلند او و شایستگی‌ها و استعدادهای فراوانی را که دست آفرینش در وجود این‌موجود بدیع قرار داده است را گوشزد کرد و آیه‌هایی از قرآن مجید را در رابطه با معرفی مقام مهم زن و ارزش والای او برای مردم بیان نمود. «زن» را به عنوان اینکه مانند مرد یک انسان کامل است و شایسته همه‌کمالات و کرامت‌های انسانی است و شایستگی خلیفه الهی بودن را دارد معرفی کرد.

«مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَی وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاةً طَیِّبَةً وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ»

«إِنَّ الْمُسْلِمِینَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِینَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِینَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِینَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِینَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِینَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِینَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِینَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاکِرِینَ اللَّهَ کَثِیرًا وَالذَّاکِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِیمًا»

و این نمونه‌ای از آیات قرآن در عظمت زنان است و بر همین اساس همانطور که نمونه‌ای از مردان برای الگوسازی ذکر نمود، از زنان شایسته نیز به عنوان الگو معرفی می‌شود:

«ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِینَ کَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَامْرَأَتَ لُوطٍ کَانَتَا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَیْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ یُغْنِیَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَیْئًا وَقِیلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِینَ وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِینَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِنْدَکَ بَیْتًا فِی الْجَنَّةِ وَنَجِّنِی مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ وَمَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِیهِ مِنْ رُوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِکَلِمَاتِ رَبِّهَا وَکُتُبِهِ وَکَانَتْ مِنَ الْقَانِتِینَ» و در روایات ما نیز احادیث مختلف و متواتر درباره حقوق و جایگاه بانوان ذکر شده‌است که توصیه می‌شود به کتب حدیثی ما مراجعه کرده و با در نظر گرفتن سند احادیث بعضی از مطالب جعلی که با قرآن کریم مطابقت ندارد را استثناء نمود.

امروز نیز دنیای کفر با متهم ساختن اسلام نسبت به حقوق زن آنچه را که خود در عمل انجام می‌دهد به دین مقدس ما نسبت می‌دهد در حالی که با این عمل می‌خواهد پرده سیاه بر حقایق و موقعیت زن در اسلام بپوشاند و عمل ننگین خود را نسبت به بانوان توجیه نماید، اما باید با صدای رسا و بلند اعلام کرد که این دین بزرگترین حامی حقوق زن است.

در پایان از همه حاضرین، خصوصاً از برگزار کنندگان این جلسه محترم و بویژه نماینده معظم ولی فقیه آیت الله آقای نورمفیدی کمال سپاس و تشکر را دارم و توفیق همگان را از خداوند متعال خواستارم و متلمس دعای خیر می‌باشم.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

قم مقدسه
حسین نوری همدانی

انتهای پیام